Een boomkweker heeft per definitie al veel administratief werk te doen. Ik noem hierbij de hele in- en verkoopadministratie, voorraadbeheer, personeelsadministratie, en je reguliere financiële administratie. Verder houd je voor je eigen inzicht je plantboek, gewasbescherming en bemesting bij. Dit zijn allemaal administraties waarvan je wist dat je die moet doen, toen je startte als ondernemer in onze sector. Dat doe je naar eigen inzicht en heeft eenieder passend ingericht.

De laatste jaren komen er allerlei nieuwe administraties bij. Het zijn veelal feitelijk geen  nieuwe zaken die je moet gaan bijhouden. Het zijn voorschriften, hoe je het moet doen. Degenen waar je het voor moet doen, bepalen vervolgens de inrichting en de methoden van bijhouden. Dit noemt men certificeren. Het moet volgens allerlei vaak lastige formats. Daarnaast zie je dat er steeds meer systemen komen die feitelijk hetzelfde vragen, maar dat je bij elk van deze het weer anders moet invullen.

Verder zijn er steeds meer van deze systemen die daadwerkelijk ingrijpen in je bedrijfsvoering, bijvoorbeeld in de keuze van gewasbeschermingsmiddelen. Veel van de systemen zijn zogenaamd bedoeld om het milieu te beschermen of anderszins duurzaamheid te bevorderen. Of het zijn van overheidswege neerdalende eisen.

Naast deze zaken zijn ze ook vaak bedoeld om vragen en aansprakelijkheden af te wentelen. Zo van ‘ik heb dit wel aan jou verkocht, maar als er wat mee is moet je bij mijn leverancier zijn’. Dat is dan altijd lekker makkelijk. Als men dan bij jou komt, moet je kunnen aantonen dat het niet door jou komt. In onze sector komen we zo CSRD, MPS, PlanetProof, NL Greenlabel, Groenkeur enzovoort tegen.

Als kweker kom je er niet zo gemakkelijk uit wat wanneer nodig is. De grotere bedrijven stellen daar een medewerker voor aan. De kleinere bedrijven komen er niet uit en doen dan maar niets. Zeer begrijpelijk. Maar je ziet ook steeds vaker dat grotere klanten van hen alleen nog maar gecertificeerd mogen inkopen. Dan word je er als kleinere kweker mee geconfronteerd en moet je toch wat. Je moet dan derden gaan inschakelen om er uit te komen en het geheel laten aftekenen door een accountant. Consultants en accountants hoor je weinig bezwaar maken tegen deze ontwikkelingen, het is immers omzet voor hen.

Wij als belangenbehartiger hebben dan de opdracht om het in haalbare en betaalbare banen te leiden. De tijd ver vooruit hadden we ‘Groen is Leven’ ingericht, een gereedschap om het gemakkelijk te hanteren. Mogelijk kunnen we iets dergelijks weer tot leven wekken en tegelijkertijd onze kracht inzetten om de certificaten op het beloopbare pad te houden.

Het leven in een papierjungle valt voor velen niet mee, maar er mee kunnen leren leven hebben we nodig.

Jan van Leeuwen

Bestuurslid LTO Bomen, Vaste planten en Zomerbloemen